Witam :).
Mam pytanie w sprawie odmiany słowa elf. Czy liczba mnoga wyrazu elf to ci elfowie czy te elfy? Otóż niedawno spotkałam się z tą pierwszą formą, a zawsze byłam przekonana, że mówi się: te elfy, idziemy odwiedzić / zobaczyć elfy… itd. Dodam, że też jako elfowie był odmieniony ten wyraz w filmie.

Szanowni Państwo,
czy w zdaniu Za nic na świecie nie pójdę na ten mróz! No chyba, że suto mi zapłacą można dopuścić przecinek we wskazanym miejscu? Myślę o zapisie wypowiedzi ustnej, w której na chyba pada akcent. Nie jestem w stanie przekazać poprzez formularz efektu prozodycznego, o którym myślę, ale mam nadzieję, że można to sobie wyobrazić: spowolnienie w trakcie wymawiania chyba. Coś w znaczeniu ‘no ewentualnie… w ostateczności mogę to zrobić’.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Dzień dobry!
W jednej z książek beletrystycznych zauważyłam, że wielokrotnie pojawiają się konstrukcje typu: „Od szóstej wieczorem aż do późna w nocy piliśmy, wiwatowali i tańczyli”. Dla mnie to brzmi dziwnie i nienaturalnie, choć słyszałam, że można stosować taki zapis. W jakich przypadkach? Czy w powyższym zdaniu takie ucięcie końcówki -śmy jest poprawne?
Dziękuję

Szanowni Państwo!
Ostatnio pokłóciłem się o odmianę Wedel w poniższym zdaniu: Stefan pracuje obecnie w fabryce Wedla.
Czy odmiana została przeprowadzona poprawnie? Jak poprawnie należałoby napisać? Czy na przykład bez odmiany fabryce Wedel? Czy zastosowanie odmiany wskazuje na przynależność fabryki do Karola Wedla, który nie jest de facto właścicielem, gdyż nie żyje od 1902 roku?
Bardzo proszę o rozwiązanie powyższej zagwozdki.

Z poważaniem, 
Daniel

Pracuję w firmie korporacyjnej i od jakiegoś czasu w oficjalnych mailach pojawia się nagłówek Szanowni, w związku z czym mam pytanie, czy to jest prawidłowo użyty zwrot, bo jakoś odbieram to negatywnie, czy słusznie?

Dziękuję bardzo za odpowiedź.
Mariola Wójciak

Jak zapisać jednym wyrażeniem rzeczownikowym 'narrator, który jest autorem książki'? Zapis z łącznikiem (narrator-autor książki) sprawia, że słowo książki wydaje się być oderwane od reszty wyrażenia. Oczywiście pytanie jest bardziej ogólne i dotyczy nie tylko tego przypadku, który w odpowiednim kontekście prawdopodobnie dałoby się rozwiązać w inny sposób, lecz zapisu wyrażeń wieloczłonowych określających jeden byt.

Proszę o wyjaśnienie poprawności użycia zwrotu ekspapież. Ktoś napisał (o Janie Pawle II), że dana sprawa nie ma związku z ekspapieżem. Potem ktoś inny, że o Janie Pawle II nie można pisać ekspapież, gdyż również pośmiertnie – zgodnie z prawem kanonicznym – jest on papieżem. Jednak papież to „najwyższy zwierzchnik Kościoła”. Po śmierci nie jest już zwierzchnikiem, jest ekspapieżem, a jego następca zostaje papieżem. Będę wdzięczny za lingwistyczną, oderwaną od ideologii, interpretację.

Dzień dobry,

chciałbym prosić o rozwianie wątpliwości w takiej kwestii:

jeżeli autor w publikacji niebeletrystycznej konstruuje swoją teorię sztuki i wprowadza nazwy do opisu zjawisk zachodzących w obrębie tej teorii, jak powinniśmy je poprawnie zapisać? Dodam, iż nazwy są często metaforyczne, dwuczłonowe, inne znowuż trzywyrazowe. Poniżej przykłady:

• Niebieskie Lustro
• Krok w Abstrakcję

Chodzi mi oczywiście o zastosowanie wielkich liter, kursywy, cudzysłowu.

Pozdrawiam

Krzysztof Bąk

Dzień dobry,

szukam informacji na temat sytuacji, kiedy użycie słówka nie lub litery a daje osobne (niekoniecznie nowe ;-) ) znaczenie słowa, nie zaś proste zaprzeczenie.

Słowa takie jak: niejaki, niektóry, niepalący, niedbały, nieprzyjaciel, nieustanny, niezgoda, niewypał, nienawiść, niemoralny i amoralny, atrofia, nienormalny i anormalny, nienaturalny — funkcjonują jako samodzielne jakości, mogą mieć samodzielne znaczenia i funkcje oderwane od zaprzeczenia. Mam nadzieję, że wyraziłam to zrozumiale.

pozdrawiam

karO

Bardzo proszę o odpowiedź, czy poprawne jest rozpoczynanie wiadomości e-mail od sformułowań: Drodzy lub Szanowni (bez użycia następnie Państwo).
Pozdrawiam serdecznie
M.M.